شبکه دامپزشکی سبزوار

دکتر برات الله زیدآبادی، رئیس شبکه دامپزشکی سبزوار، گفت: بیماری های انگلی دام توسط کرم های داخلی (کرم های گرد، کرم های نواری و فلوک) و همچنین بندپایان خارجی (جرب، شپش، کنه و مگس) ایجاد می شوند. انتقال کرم ها از طریق بلع خوراکی یا نفوذ مستقیم انگل های لارو در مراتع به پوست صورت می گیرد. انتقال بندپایان از طریق تماس مستقیم (جرب و شپش) یا قرار گرفتن در معرض مراحل لاروی در مرتع (کنه) یا پرواز توسط مگس بالغ یا نفوذ به پوست توسط مگس لارو است.
وی، تصریح کرد: بیماری های انگلی سلامت، تولید مثل، رشد و بهره وری دام را مختل می کند. در موارد شدید، بیماری های انگلی حتی ممکن است باعث مرگ حیوان شوند. انگل‌های خارجی از بافت‌های بدن دام مانند؛ خون و پوست تغذیه می‌کنند و علاوه بر آن باعث تحریک و ناراحتی می‌شوند که منجر به کاهش وزن و کاهش تولید می‌شود. کاهش شیر، گوشت و عفونت های ثانوی باکتریایی از خسارات ایجاد شده توسط انگل های داخلی است.

زیدآبادی، ادامه داد: در اقدامات کنترلی مبارزه با بیماری پوستی و انگلی دام، باید سن گاو، وضعیت تغذیه، سطح استرس، فصل و احتمال آلودگی محیط در نظر گرفته شود. از جمله راه های مبارزه علیه انگل های دامی، بهسازی جایگاه دام، ورود و خروج کنترل شده دام، تعویض هر ساله سم به دلیل مقاومت های انگل ها به سموم و سمپاشی به موقع جایگاه و دام می باشد.