اداره کل دامپزشکی استان خراسان رضوی

دکتر برات الله زیدآبادی، رئیس شبکه دامپزشکی سبزوار، گفت: مرغ بومی که به آن مرغ خانگی، مرغ محلی و مرغ روستایی نیز گفته می شود به صورت گله ای در میان روستائیان و عشایر مشاهده می گردد. نگهداری از این پرنده آسان است اما با این حال عدم رسیدگی به طیور بومی و عدم رعایت نکات بهداشتی در نگهداری آن می تواند منجر به بروز بیماری و نابودی آن ها گردد.

وی، تاکید کرد: سرعت رشد بالا در طیور، ضریب تبدیل مناسب، ارزش غذایی گوشت، کلسترول پایین، کمتر بودن بیماری‌های قابل انتقال از این گوشت به انسان، باعث شده است گوشت طیور بیشتر و بیشتر در سبد غذایی خانوار‌ها قرار گیرد و افراد بیشتری به پرورش طیور بومی رغبت نشان دهند.

زیدابادی، افزود: آگاهی از نحوه رعایت ضوابط بهداشتی  و چگونگی پرورش طیور بومی، جهت پیشگیری از بیماری و افزایش راندمان و ضریب تولید موثر است.

وی، رعایت ضوابط بهداشتی ذیل را الزامی دانست:

1-  استفاده از جایگاه مناسب پرنده جهت جلوگیری از تاثیر تغییرات آب و هوایی، نور مستقیم خورشید، برف و باران در پرورش بهتر جوجه ها

2- تخصیص فضای لازم جهت رشد جوجه ها الزامی است در غیر اینصورت باعث حمله و زخمی شدن همدیگر می شوند.

3- قرار دادن چوب خواب در داخل جایگاه مرغ  با فاصله کافی از زمین

4- پر کردن کف جایگاه با کلش برای جلوگیری از مشکلات پوستی پای مرغ ها

5- عدم قرارگیری جایگاه مرغ در محل بادگیر

6- درب ورودی جایگاه باید به طرف جنوب بوده و آفتاب بداخل آن بتابد.

7-آشیانه باید دارای پنجره و ورودی کافی برای تهویه مناسب باشد.

8- پنچره های سالن را  با تور پوشانده و از ورود سایر حیوانات به داخل جایگاه مرغ جلو گیری کنید.

9- مراقبت از طیور بومی در مقابل بیماریهایی مانند نیوکاسل، آنفلوانزا و آبله و شناسایی به موقع پرنده بیمارو قرنطینه کردن آن ها

10- واکسیناسیون به موقع طیور بومی

11-تنظیم جیره غذایی مناسب در هر دوره از زندگی طیور بومی

12- استفاده از پودر صدف و استخوان در جیره غذایی جهت تامین کلسیم مورد نیاز در زمان تخم گذاری