اداره کل دامپزشکی استان خراسان رضوی

 دکتر باقرپور سرپرست اداره دامپزشکی شهرستان بیان کردند: بیماری  زبان آبی یکی از بیماری‌های ویروسی نشخوارکنندگان در میان حیوانات اهلی بویژه در گاو‌ها و گوسفندان است که توسط حشرات منتقل می‌شود.

 در بین حیوانات اهلی، بیماری بالینی اغلب در گوسفند با واگیری معناداری دیده می‌شود که اروزیون و اولسر روی غشا‌های مخاطی، سختی تنفس و لنگش ناشی از نکروز ماهیچه و التهاب باند‌های کروناری سم در گوسفندان درگیر دیده می‌شود.

ویروس زبان آبی تعداد زیادی از نشخوارکنندگان اهلی و وحشی از جمله گوسفند، بز، گاو، بوفالو، آهو، بز کوهی، گوسفند شاخ بلند و گوزن آمریکای شمالی را بیمار می‌کند و علائم بالینی اغلب در گوسفند، گاهی در بز و بندرت در گاو دیده می‌شوند.

وی افزود: تب بالای ۴۲ درجه سانتیگراد، قرمز شدن زبان، خونریزی شدید در ناحیه آرواره ها، لب و دهان و قرمز شدن پوست بالای سم از مهمترین علائم آن است. وی گفت: ویروس زبان آبی می‌تواند به صورت مکانیکی با سر سوزن، تجهیزات معاینات و حتی تماس بدنی دام‌ها با یکدیگر منتقل شود و دوره پنهان آن در گوسفند ۵ تا ۱۰ روز و در گاو ۴ روزاست. دکتر باقرپور گفتند :اصول کلی درمان حمایتی است و اساساً هیچ نوع ترکیب پادزیستی موثری بر علیه ویروس زبان آبی وجود ندارد .  درمان بیماری مبتنی بر استراحت و محافظت دام از تغییرات نامناسب آب وهوائی- خصوصاً در معرض آفتاب سوزان بودن-  است. درمان های اعمال شده نیز در جهت کنترل عفونت های ثانویه باکتریائی است که معمولاً ترکیبات سولفانامیدی توصیه می شود . بکار گیری محلول هائی از ترکیبات ضد عفونی کننده ملایم ممکن است در تسکین بیماری موثر باشد . از آن جهت که دام مبتلا به جهت ضایعات دهانی  قادر به دریافت غذا نیست بایستی از لوله های معدی به این منظور استفاده کرده ویا از  علوفه نرم بهره جست . به دلیل ضایعات نوارتاجی سم و کاهش تحرک دام آب و غذا بایستی در دسترس قرار بگیرد.