اداره کل دامپزشکی استان خراسان رضوی

رئیس شبکه دامپزشکی مشهد، ابراز داشت: طاعون نشخوارکنندگان کوچک، بیماری ویروسی بسیار واگیر در گوسفند و بز، و به شدت قابل انتقال در جمعیت نشخوارکنندگان کوچک، در جمعیت دام های اهلی و حیات وحش می باشد که عمده‌ترین راه انتقال، تردد دام آلوده، تماس دام‌های اهلی با حیوانات وحشی معمولا بصورت استفاده از آبشخورهای مشترک، می باشد.

سیاح، اظهار داشت: طاعون نشخوارکنندگان کوچک با شروع ناگهانی تب، ریزش ترشحات چشم، بینی، زخم دهان، تنگی نفس، اسهال بدبو و سرفه بروز می‌کند و دام مبتلا به شدت لاغر و سپس تلف می‌شود. ترشحات چشم، بینی، دهان، مدفوع و شیر دام مبتلا حاوی مقادیر زیادی از ویروس بیماری است که می تواند محیط نگهداری دام را آلوده نماید.

وی، در پایان تأکید نمود: از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از این بیماری، انجام واکسیناسیون به‌ موقع دام‌ها، رعایت کلیه اصول امنیت زیستی در جابجایی دام‌ها، دفن صحیح لاشه دام آلوده، ضد عفونی آبشخورها و... است و دامداران بویژه دامدارانی که مراتع مشترک با حیات وحش داشته و دام هایشان در حاشیه مناطق تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست می باشد، لازم است با گروه‌های واکسیناسیون دامپزشکی همکاری لازم را داشته باشند و هر چه سریع‌تر تمامی دام‌های خود را واکسینه نمایند.