اداره کل دامپزشکی استان خراسان رضوی

 دکتر باقرپور سرپرست اداره دامپزشکی شهرستان بیان کرد:بیماری  زبان آبی یکی از بیماری‌های ویروسی نشخوارکنندگان در میان حیوانات اهلی بویژه در گاو‌ها و گوسفندان است که توسط حشرات منتقل می‌شود.

 در بین حیوانات اهلی، بیماری بالینی اغلب در گوسفند با واگیری معناداری دیده می‌شود که اروزیون و اولسر روی غشا‌های مخاطی، سختی تنفس و لنگش ناشی از نکروز ماهیچه و التهاب باند‌های کروناری سم در گوسفندان درگیر دیده می‌شود.

ویروس زبان آبی تعداد زیادی از نشخوارکنندگان اهلی و وحشی از جمله گوسفند، بز، گاو، بوفالو، آهو، بز کوهی، گوسفند شاخ بلند و گوزن آمریکای شمالی را بیمار می‌کند و علائم بالینی اغلب در گوسفند، گاهی در بز و بندرت در گاو دیده می‌شوند.

وی افزود: تب بالای ۴۲ درجه سانتیگراد، قرمز شدن زبان، خونریزی شدید در ناحیه آرواره ها، لب و دهان و قرمز شدن پوست بالای سم از مهمترین علائم آن است.

وی گفت: ویروس زبان آبی می‌تواند به صورت مکانیکی با سر سوزن، تجهیزات معاینات و حتی تماس بدنی دام‌ها با یکدیگر منتقل شود و دوره پنهان آن در گوسفند ۵ تا ۱۰ روز و در گاو ۴ روزاست. دکتر باقرپور گفتند :اصول کلی درمان حمایتی است و اساساً هیچ نوع ترکیب پادزیستی موثری بر علیه ویروس زبان آبی وجود ندارد.  درمان بیماری مبتنی بر استراحت و محافظت دام از تغییرات نامناسب آب وهوائی- خصوصاً در معرض آفتاب سوزان بودن-  است. درمان های اعمال شده نیز در جهت کنترل عفونت های ثانویه باکتریائی است که معمولاً ترکیبات سولفانامیدی توصیه می شود. بکار گیری محلول هائی از ترکیبات ضد عفونی کننده ملایم ممکن است در تسکین بیماری موثر باشد. از آن جهت که دام مبتلا به جهت ضایعات دهانی  قادر به دریافت غذا نیست بایستی از لوله های معدی به این منظور استفاده کرده ویا از  علوفه نرم بهره جست . به دلیل ضایعات نوارتاجی سم و کاهش تحرک دام آب و غذا بایستی در دسترس قرار بگیرد.