اداره کل دامپزشکی استان خراسان رضوی

دکتر جواد شریفی عنوان نمود: این بیماری به دلایل کشندگی صد درصدی برای انسان و دام، هزینه بالای واکسیناسیون، تلفات و خسارت های اقتصادی ناشی از آن حائز اهمیت است.

 وی افزود: راه های سرایت بیماری به انسان و دام شامل این موارد می باشد:

گاز گرفتن: اصلی ترین راه سرایت بیماری، گاز گرفته شدن توسط حیوان هار است

پنجه کشیدن: پنجه آغشته به بزاق حاوی ویروس به ویژه در گربه و گربه سانان که عادت به لیسیدن پنجه های خود دارند نیز ایجاد بیماری می کند

پوست: از طریق پوست سالم قابل سرایت نیست ولی از کوچکترین خراش یا زخم در پوست این بیماری منتقل می شود

نسوج مخاطی: حیوان هار به ظاهر سالم که در اواخر دوره نهفتگی بیمای هستند و علائم بالینی را نشان نمی دهند از طریق لیسیدن لب، چشم و بینی افراد و کودکان که با آن ها بازی می کنند بیماری هاری را انتقال می دهند.

دستگاه گوارش: انتقال از این راه بعید به نظر می رسد به هرحال باید از خوردن گوشت و فرآورده های دام های مبتلا به هاری خودداری کرد.

 شریفی، با بیان اینکه دوره کمون بیماری هاری در دام معمولاً چندین هفته تا چند ماه است، درباره نشانه‌های این بیماری  تصریح کرد: اولین علائم بیماری تغییر در رفتار و عادات حیوان می باشد به نحوی که یا بیش از اندازه با صاحب خود مهربان شده و انس می گیرد و یا 

عصبانی و بیش از حد تهاجمی می گردد و به دلیل اختلال به وجود آمده در بلع به خوبی غذا نمی خورد. پناه بردن حیوان به گوشه ای، گاز گرفتن سنگ و چوب یا سایر اشیاء، خروج کف و  بزاق بیش از حد از دهان، فلجی دست و پا و نهایت فلجی دستگاه تنفسی و مرگ حیوان از سایر

علائم می باشد.

وی در پایان افزود: افزایش سگ های ولگرد، گسترش جمعیت گربه ها در شهر و عدم مسئولیت پذیری صاحبان سگ ها و رهایی آنها در محیط های عمومی که خود منجر به افزایش بی رویه حیوانات ولگرد می گردد، از معضلات و چالش های مهم کنترل این بیماری می باشد که با

وجود واکسیناسیون رایگان سگ های گله و نگهبان توسط شبکه دامپزشکی خطرات این بیماری همچنان سلامت عمومی جامعه را تهدید می نماید.

شریفی در پایان خواست: که صاحبان حیوانات در خصوص مسئولیت های مدنی خود در قبال نگهداری و  عدم رهاسازی حیوانات خود اهتمام ورزیده و واکسیناسیون دام با مراجعه به بخش های خصوصی دامپزشکی به طور منظم انجام گردد.