دانستنی هایی در مورد بیماری لیشمانیوز جلدی (سالک)
لیشمانیوز جلدی یک بیماری عفونی انگلی و از مهمترین بیماری های پوستی مشترک قابل انتقال از حیوان به انسان است .در این بیماری زخم هایی بر روی نقاط مختلف بدن (بخصوص صورت ،دست و پا) ایجاد می شود که علاوه بر نیاز به درمان طولانی مدت ( در بعضی موارد حدود یک سال) از عوارض آن به جا ماندن یک زخم فرو رفته پس از بهبودی می باشد. این بیماری توسط پشه خاکی از مخازن بیماری (سگ و جوندگان) به انسان منتقل می گردد .این پشه شب زی بوده و فعالیت آن از غروب آغاز می شود. پشه در فصول گرم سال فعال می شود .
دکتر علیرضا قدرتی رئیس شبکه دامپزشکی طرقبه شاندیز تصریح کرد: سگ مخزن اصلی برای لیشمانیا در انسان می باشد. بسیاری از سگها در مناطق آندمیک به صورت تحت بالینی مبتلا هستند، و مهم ترین راه انتقال طبیعی بیماری از طریق گزش پشه می باشد و بیشتر رخداد بیماری درمناطق روستایی و نیمه شهری است .
متداولترین علایم بالینی در سگ در زمان معاینه ضایعات پوستی، بزرگ شدن عقده های لنفاوی به شکل موضعی یا سراسری، کاهش وزن، عدم تحمل ورزش و کاهش اشتها و ضایعات چشمی می باشد.
وی افزود: مبارزه با جوندگان از جمله موش های صحرایی از طریق جونده کشی، اتلاف و معدوم کردن سگ های بیمار، درمان سریع و صحیح بیماران، پوشاندن زخم های بیماران با گاز استریل به منظور پیشگیری از انتقال بیماری، جمع آوری و دفن بهداشتی مستمر زباله از محیط زندگی و جمع آوری و دفن فضولات و کود های حیوانی از محل زندگی انسان و دام از جمله راه های پیشگیری از این بیماری می باشد.