دامپزشکی طرقبه شاندیز:
دانستنی هایی در مورد بیماری نوزما در زنبورعسل
نوزما یکی از جدیترین بیماریهای زنبوران عسل بالغ است که در تمام دنیا وجود دارد و توسط دو گونه نوزما آپیس و نوزما سرانا ایجاد میشود و به هر سه زنبور موجود در کندو سرایت میکند. نوزما معمولاً در فصل بهار از نظر شیوع و شدت بیماری افزایش چشمگیری پیدا می¬کند . نشانه¬های عمومی این بیماری با زنبورهایی که توانایی پرواز ندارند و جلوی کندو راه می¬روند و اسهال گهگاهی با مشاهده¬ی لکه¬های ریز زرد رنگ روی در کندو، جلوی دریچه¬ی پرواز یا روی سر قاب¬ها، مشخص می¬شود؛ همچنین در گونه¬ی جدید این بیماری ( نوزما سرانا ) بدون دیدن نشانه¬های یاد شده، عامل بیماری تنها موجب کاهش شدید جمعیت و کاهش تولید عسل می¬شود.
دکتر علیرضا قدرتی تصریح کرد : اقدامات ترویجی که جهت پیشگیری و کنترل بیماری میتوان به زنبورداران آموزش داد شامل :
پوکهها یا شانهای بافته شدهی قدیمی یکی از مهمترین عوامل انتقال بیماری از نسل زمستانه به نسل بهارهاند؛ بنابراین هر چه تعداد پوکههایی که با آج موم جایگزین میشوند بیشتر باشد، از میزان بیماری در کلنی و زنبورستان کاسته میشود .
این بیماری به شدت وابسته است به عوامل استرسزا مانند بارشهای طولانی مدت که سبب خارج نشدن زنبور برای پرواز دفع مدفوع میشود، حضور پرنده زنبورخوار در منطقه، نقل و انتقال طولانی مدت کندو ها، سم پاشی و ... است؛ بر این اساس، اگر اقداماتی صورت گیرد که منجر به کاهش استرس در کلنیهای زنبور عسل شود، به میزان زیادی از شدت بیماری کم خواهد شد .
اگر آب مورد مصرف زنبورستان جریان نداشته و راکد باشد، میتواند سبب انتشار بیماری شود زیرا زنبورهایی که به علت ابتلا به بیماری تلف میشوند و در آب میافتند، عامل انتقال بیماری به زنبورهایی میشوند که از آن آب استفاده میکنند؛ به همین دلیل توصیه میشود همواره آب شرب زنبورستان جریان داشته باشد .
لازم است کندوها حدود 30 سانتی متر بالاتر از سطح زمین قرار داده شوند .
برای ایجاد تهویهی مناسب و جلوگیری از احتباس رطوبت داخل کندو، توصیه میشود همیشه سوراخ تهویه در پشت کندو قرار گیرد .
استفاده از مکملهای غذایی شامل شربت شکر، خمیر شیرین، کیک گرده یا حتی ترکیبات ویتامینه و اسیدآمینه در زنبورستان تا علاوه بر نقش تحریکی در افزایش جمعیت، باعث ارتقای سیستم ایمنی زنبور و کاهش ابتلا به بیماریهایی مانند نوزما شوند .
در کلنیهای آلوده به عامل نوزما به دلیل این که ژل رویال ترشح شده توسط زنبورهای کارگر از نظر کیفی و کمی مناسب نیستند، ملکه در طول دوران دگردیسی به خوبی تغذیه نمیشود، بنابراین در طول دوران حیات خود نمیتواند به صورت مطلوب وظیفه تخمگذاری را انجام دهد که در بسیاری از موارد منجر به کاهش جمعیت کلنی یا جاگزینی متوالی ملکه میشود . در این صورت بهتر است ملکهای از منبع مطمئن و عاری از بیماری تهیه و جایگزین شود .
وی افزود : داروی اختصاصی برای درمان بیماری نوزما ، فوماژیلین است ولی به دلیل ایجاد باقی ماندههای دارویی، به شدت تأکید میشود استفاده از هر گونه داروی زنبور عسل باید سه هفته تا یک ماه قبل از شروع جریان شهد در منطقه قطع شود. ، سرکه سیب ( به نسبت یک قسمت حجمی سرکه سیب و سه قسمت حجمی شربت یک به یک ) به صورت ریختن بین سرقابها یا پاشیدن روی قابها در کنترل بیماری مؤثر است. همچنین برای اسیدی کردن محیط دستگاه گوارش زنبور میشود برخی از اسیدی فایرهای مورد استفاده در صنعت طیور را هم به کار برد.